Pchełki występujące na lnie

Zaraz po wzejściu roślin na liścieniach i młodych listkach pojawiają się dwa gatunki pchełek: pchełka lnowa i długostopka lnowa. Chrząszcz pierwszego gatunku ma 1,5—2 mm długości, barwę czarną z metalicznym połyskiem, chrząszcz drugiego gatunku ma 1,3—1,6 mm długości i barwę czarną z brązowym połyskiem. Pchełki są bardzo ruchliwe i przy spłoszeniu wykonują szybkie skoki. Szkody wyrządzają głównie chrząszcze, które wygryzają okrągłe otwory w liścieniach oraz liściach lnu. Uszkodzone rośliny giną łub rosną słabiej, a plony nasion i włókna są niższe. Rośliny, które mają już 3 pary liści, są mniej wrażliwe na uszkodzenia. Pchełki są szczególnie groźne podczas słonecznej i ciepłej pogody. Deszcze i chłody silnie ograniczają ich rozwój i szkodliwość. Samice składają jaja do gleby, a wylęgłe larwy żerują na korzonkach lnu, nie wyrządzając większych szkód. Młode chrząszcze pojawiają się w czerwcu, a ich żer przed zbiorem lnu nie ma znaczenia gospodarczego. Zimują w ściółce leśnej, na miedzach i w rowach przydrożnych pod zeschłą trawą. Wychodzą z kryjówek wczesną wiosną i początkowo, żerują na wilczomleczu. Zapobieganie i zwalczanie. Jedynie skuteczne jest zwalczanie chemiczne. Pierwszy zabieg wykonuje się na początku nalotu pchełek na wschody lnu, co ma miejsce w drugiej połowie kwietnia lub na początku maja. Zabieg powtarza się po 7—10 dniach, jeśli ponownie pojawiają się chrząszcze. Do opryskiwania stosuje się: Metation E-50 (1 l/ha), Gamakarbatox zawiesinowy (1 kg/ha), Owadofos płynny 50 (1 l/ha), Propotox M płynny (3 l/ha) lub Karbatox zawiesinowy 75 (1,8 kg/ha), do opylania: Gamametox pylisty (20—25 kg/ha), Karbatox pylisty 5, (20 kg/ha).